Dziecko Noego

Dziecko Noego jest książką napisaną przez Erica Emmanuela Schmidta. Belgia- czasy drugiej wojny światowej. W okupowanym kraju katolicki ksiądz ukrywa żydowskiego chłopca- Josepha. Chłopcu udaje się przeżyć i po wielu latach opowiada soją historię. Ojciec Pons w czasie wojny prowadzi sierociniec. W trakcie pobytu w domu dziecka chłopiec zaprzyjaźnia się z Rudiim, który również jest pochodzenia żydowskiego. Ksiądz Pons okazuje się kolekcjonerem, który zbiera rozmaite księgi, pisma i kroniki żydowskie. 

Prawda o narodzie żydowskim ma zostać nie zapomniana, a wiedza o nim przetrwała czas wojny i mogła służyć kolejnym pokoleniom. W związku z nasilającymi się represjami sytuacja księdza staje się coraz trudniejsza. Kontrole w sierocińcu stają się coraz częstsze. Przychodzi dzień kiedy niemieccy żołnierze oskarżają go o przetrzymywanie żydowskich dzieci i zmuszają Ponsa do ich wydalenia. Udaje mu się uprosić żołnierzy o dodatkowy dzień potrzebny na przygotowania. Ojciec bez zawahania organizuje ucieczkę ratując zarówno Josepha jak i jego przyjaciół.Podobnie jak Noe zbudował Arkę i dzięki niej ocalił zwierzęta, tak Joseph chciał ocalić w sercach swoich rodaków pamięć o ich żydowskich korzeniach, a także uchronić od zapomnienia żydowską tradycję i kulturę.

Dziecko Noego to niezwykle poruszająca książka. Ukazuje trudną i bolesną prawdę o tym w jaki sposób byli traktowani Żydzi. Misją współczesnego pokolenia jest zadbanie by pamięć i historia minionych lat przetrwała w pamięci przyszłych potomków.